پیامدهای حقوقی سرقت علمی
ما قبلاً به‌طور خلاصه به پیامدهای سرقت علمی اشاره کرده‌ایم، اما اگر هنوز متقاعد نشده‌اید که این کار چقدر می‌تواند بد باشد، اجازه دهید به برخی از نتایج سرقت علمی که ممکن است از جنبه قانونی ظاهر شود نگاهی بیندازیم. اگر به‌عنوان سارق علمی دستگیر شوید، عواقب آن شامل اخراج از مدرسه، دانشگاه، شغل و همچنین برای یافتن شغل جایگزین دچار مشکل می‌شوید. همچنین ممکن است به‌طور ناخواسته تعدادی از قوانین کپی‌رایت که برای محافظت از منافع نویسندگان اصلی طراحی‌شده‌اند را زیر پا بگذارید. در این صورت، بر اساس خسارت وارده به نویسنده، با جریمه‌های مالی روبرو می‌شوید.
اگر مشخص شود که نویسنده مذکور درنتیجه سهل‌انگاری شما پولی را ازدست‌داده، یا دیگر نمی‌تواند از اثر اصلی خود استفاده کند، مبلغ جریمه‌های مالی بسیار زیاد می‌شود. کار ممکن به اینجا ختم نشود و حتی ممکن است نویسنده مذکور از شما شکایت کند و به زندان بروید!
بنابراین، قبل از اینکه به سرقت علمی فکر کنید، از خود بپرسید که آیا عواقب سرقت علمی واقعاً ارزشش را دارد؟

پیامدهای سرقت علمی به‌صورت خلاصه
1- سرقت علمی بر نویسندگان تأثیر می‌گذارد
سرقت علمی بسیار فراتر از سرقت ساده یک اثر یا تحقیق است. وقتی کسی تحقیق یا اثر شخصی دیگر را به سرقت می‌برد، فقط اثر او را ندزدیده بلکه شخصیتش را دزدیده، به‌طوری‌که فرد سرقت شده احساس می‌کند که مورد تجاوز قرارگرفته است. سرقت یک اثر ذهنی طولانی‌مدت در شخص مورد تجاوز قرار می‌دهد، حقوق شخصیتی‌اش را نقض می‌کند. باید یادآوری کنیم که حقوق شخصیتی قابل پیگیری نیست، در هیچ دادگاهی کسی نمی‌تواند شخصیت از بین رفته‌اش را جبران کند و تاکنون قانون چارچوب مناسبی برای این موضوع ارائه نکرده است. پس برای جبران چنین خسارتی بسیار تلاش کنید تا شاید بتوانید بخشی از ذهنیت شکل‌گرفته در شخص را برای مدت کوتاهی جبران کنید.
2- سرقت علمی یا کلاه‌برداری از خوانندگان
سرقت علمی پایه‌های دانش را تهدید می‌کند. سرقت علمی با خودداری از دسترسی خوانندگان به منابع اصلی، پایه‌های علم اصیل را از بین می‌برد.
3- سرقت علمی حقوق آینده نویسندگان را نقض می‌کند
هنگامی‌که ایده از نویسنده دزدیده می‌شود، علاوه بر اینکه تحقیقش دزدیده‌شده، نتایج و اثرات تحقیقاتش نیز دزدیده می‌شود. علاوه بر این نویسنده به‌جای اینکه وقت بر روی تحقیقاتش بگزارد باید وقتش را صرف اثبات سرقتی که از وی شده کند.
در این مورد، اگر مطلب نویسنده قبلاً چاپ‌شده باشد می‌تواند به آن استناد کند اما اگر چاپ‌نشده باشد باید نسخه خطی تحقیقش را ارائه دهد که اثبات آن به‌مراتب وقت و هزینه بیشتری از وی می‌گیرد، این در مورد نویسندگان باسابقه مطرح می‌شود که بعد از تلف شدن وقت و هزینه از سمت قربانی، بتواند خسارت برای سرقت مطالبه کند.
این موضوع برای نویسندگان جوانی که فقط نتایج اولیه را در یک کنفرانس ارائه کرده‌اند یا نویسندگان همکارشان ناصادق هستند، متفاوت است. در چنین مواردی، قربانی اغلب از موضوع خود (پس از ماه‌ها یا حتی سال‌ها مطالعه) دست می‌کشد و درنتیجه علم را از مهارت‌های خود محروم می‌کند.

4- سرقت علمی باعث ایجاد تفکر ساختگی می‌شود
به‌ندرت پیش می‌آید که یک سارق علمی، از یک کپی پیست ساده برای سرقت استفاده کند، معمولاً سارقان باتجربه، یک اثر را از چندین محقق به سرقت می‌برند و باهم ترکیب می‌کنند و حتی مطالبی که واقعی نیستند را از خودشان وارد اثر ترکیب‌شده می‌کنند به‌طوری‌که معنای متفاوت و جدید به واقعیت می‌بخشند که این کار اثرات جبران‌ناپذیری باقی می‌گزارد.
5- سرقت علمی سیستم را فریب می‌دهد
هیچ‌کس بیش از 24 ساعت در روز فرصت ندارد. اگر بدانید که تولید یک تحقیق مناسب چقدر طول می‌کشد، تعداد انتشارات در رزومه‌های برخی محققین شمارا شگفت‌زده می‌کند! سرقت علمی باعث طولانی شدن لیست تحقیقات و مقالات منتشرشده در رزومه شخص می‌شود و هنگامی‌که کمیسیون‌های ارتقاء یا شرکت‌هایی که نیرو استخدام می‌کنند و ملاکشان مقدار مقالات چاپ‌شده است، رزومه را با تعداد بالای مقاله ارائه می‌دهند؛ و این‌گونه است که به نفع شخص متقلب که سرقت کرده است و به ضرر نویسنده اصلی و نویسندگان صادق می‌شود. حتی اگر از دیگران سرقت نکنند و از مقاله خود سرقت کنند و تعداد چاپ تحقیقات خود را با این روش بالا ببرند، بازهم کلاه‌برداری کرده‌اند.
6- سرقت علمی تحقیقات شلخته به وجود می‌آورد
سرقت علمی به‌تدریج اعتماد نویسندگان را از بین می‌برد، شخصی که سرقت علمی را برای مدت طولانی انجام دهد، این کار برای او به‌ندرت تبدیل به یک اعتیاد می‌شود. در همین زمان است که او در کارهایش بی‌احتیاطی بیشتری می‌کند، یکی از اثرات سرقت علمی به وجود آمدن مطالب غیرواقعی بود، وقتی بی‌احتیاطی وارد شود، همان مطالب غیرواقعی تبدیل به تحقیقات شلخته غیرواقعی می‌شود و در اینجا مرز بین تحقیقات واقعی، غیرواقعی و شلخته برای افراد عادی و دانشجو یا محققان کم‌تجربه می‌شود.
7- سرقت علمی مانع از تأثیر مقالات علمی می‌شود
یک افسانه همیشگی این است که مقالات علمی نگهبان دانش دانشگاهی باقی می‌مانند. رولند چهار کارکرد اساسی مقالات علمی را شناسایی می‌کند که در محیط علمی بر روی آن‌ها اتفاق‌نظر گسترده‌ای وجود دارد
• انتشار دانش
• بایگانی کردن قوانین دانش
• کنترل کیفیت نشریات
• نسبت دادن اعتبار و رتبه‌بندی نویسندگان
این مقالات برای دانشگاه‌ها ضروری هستند.
جامعه بر اساس طبقه‌بندی این دانشگاه‌ها، محققانی که برای استخدام در یک موسسه مناسب هستند یا مثلاً مدیر آزمایشگاه‌ها یا مراکز تحقیقاتی هستند، استخدام می‌کنند.

8- سرقت علمی بدترین چیزها را در افراد به ارمغان می‌آورد
رسوایی‌های سرقت علمی بر افرادی که متقلب نیستند و حتی کسانی که ممکن است کاملاً بی‌خبر از همه‌جا باشند، نیز تأثیر می‌گذارد. اثرات سرقت علمی حرفه‌ی آن‌ها و خودشان را بدنام می‌کند.
افرادی که چند تحقیق و مقاله ضعیف منتشر کرده‌اند، مشکوک به سرقت علمی می‌شوند. این موضوع برای کسانی که دارای موقعیت‌های عالی علمی، سیاسی یا مذهبی هستند بدتر است. ممکن است سرقت علمی اثبات‌شده حتی توسط غیر دانشگاهیان انجام‌شده باشد. اگرچه کسانی که مجوز این کار را ندارند نمی‌توانند قانوناً سرقت علمی را اثبات کنند اما با پیشرفت اینترنت و شبکه‌های اجتماعی، به‌راحتی اخبار سرقت پخش می‌شود و تمام کسانی که به‌نوعی با سارقان علمی همکار بوده‌اند ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند.

9- سرقت علمی به مؤسسات آموزشی آسیب می‌زند
طی نظرسنجی‌ای که اخیراً توسط یک دانشجو انجام شد، 37 درصد از پاسخ‌دهندگان، قربانی اصلی سرقت علمی محققان را، دانشگاه و اعتبار آن اعلام کردند. به گفته این پاسخ‌دهندگان، اعتبار و وجهه عمومی سیستم آسیب می‌بیند زیرا وقتی رسانه‌ها سرقت علمی را افشا می‌کنند، به همه ذینفعان دانشگاهی، حتی آینده شغلی دانشجویان آن آسیب می‌رساند. امروزه، رسانه‌های اجتماعی اغلب سریع‌تر از هیئت‌های تحقیق رسمی عمل می‌کنند، حتی زمانی که این هیئت‌ها تلاش می‌کنند به مواردی که پیش می‌آید رسیدگی کنند.
10- مبارزه با سرقت علمی هزینه‌بر است
هر دانشگاهی که تصمیم به مبارزه با سرقت علمی بگیرد، ابتدا باید یک کمیسیون تحقیق تشکیل دهد. تحقیقات احتمالاً طولانی و پرهزینه خواهد بود. امروزه هیچ‌کس از هزینه واقعی چنین تحقیقاتی که شامل حق‌الزحمه وکلا و سایر بازرسان، زمان تلف‌شده توسط همه دست‌اندرکاران، هزینه‌های شهرت و غیره می‌شود، نمی‌داند. به‌عنوان‌مثال، در یک مورد کلاه‌برداری علمی در لوکزامبورگ، متخصصان هر رشته، عملکرد همه همکاران مظنون سرقت علمی را بررسی کردند.

ادامه دارد...

https://www.goftino.com/c/V8gUw6
گفتگوی بر خط (آنلاین)-همین الان سفارش دهید

پیامدهای منفی سرقت علمی برای دانشجویان! این یک سؤال طلایی است؛ اگر سرقت علمی کنید چه اتفاقی می‌افتد؟ مانند همه جرائم، برای اینکه پیشگیری جدی گرفته شود، مجازات باید قوی باشد و در مورد سرقت علمی واقعاً می‌تواند بسیار شدید باشد، اما سرقت علمی چه عواقبی برای دانشجویان دارد؟ خوب، در صورت اثبات سرقت علمی، دانشجوی می‌تواند از دانشگاه اخراج شود، کارش را از دست بدهد یا حتی ممکن است با امکان پیگرد قانونی، با یک سری جریمه یا مجازات روبرو شود.
علاوه بر این، آنچه بسیاری از دانشجویان به آن توجه نمی‌کنند این است که اگر در دانشگاه کسی متوجه عمل سرقت علمی‌شان نشود، دیگر همه‌چیزتمام است و بعد از گرفتن مدرکشان دیگر کسی متوجه این موضوع نمی‌شود. درصورتی‌که سرقت علمی می‌تواند به برنامه‌های بلندمدت آن‌ها صدمه بزند که عواقب آن می‌تواند خیلی بدتر از دانشگاه است. همه دانشجویان دارای سوابق تحصیلی هستند و مؤسسات می‌توانند آن‌ها را بررسی کنند. به‌عنوان‌مثال، اگر فردی در حال کار بر روی یک پروژه تحقیقاتی باشد حتی باوجوداینکه در این کار، مرتکب سرقت علمی نشود اما با بررسی سوابق تحصیلی این فرد و اثبات سرقت علمی، تمام زحمات این فرد از بین برود، اخراج شود و حتی ممکن است تا مدت زیادی در هیچ پروژه دیگری نتواند شرکت کند. تعدادی از مشکلاتی که سرقت علمی برای یک فرد ممکن است به وجود آورد را می‌توانید در زیر بخوانید:
• عدم امکان درخواست برای دوره‌های دیگر در مؤسسات دیگر
• متوقف شدن از پیشرفت به دوره‌های کارشناسی ارشد یا دکترا
• تأثیر شدید بر اهداف شغلی و پتانسیل درآمد مادام‌العمر بدون شک، دانشگاه‌ها در برابر متخلفان، مجازات سنگینی اعمال می‌کنند و در این مورد بسیار جدی هستند.
هر دو دانشگاه آکسفورد و هاروارد، دو تا از معتبرترین دانشگاه‌های جهان، به‌وضوح تصریح می‌کنند که سرقت علمی، عمدی یا تصادفی، هرگز قابل‌قبول نیست. تمام مطالبی که در کار خود استفاده می‌کنید، خواه از دست‌نوشته‌ها، چاپی یا وسایل الکترونیکی باشد، باید با ذکر منبع باشد. پیامدهای منفی سرقت علمی برای محققین! به‌طور طبیعی، به‌عنوان یک دانشجو، در تلاش برای محافظت از آینده شغلی خود، می‌خواهید از سرقت علمی اجتناب کنید، اما ممکن است شغل شما تحقیقاتی باشد که انجام می‌دهید.
محققان در سراسر جهان همیشه کارهای دیگران را می‌خوانند، خلاصه می‌کنند و یادداشت‌برداری می‌کنند، بااین‌حال، اگر فراموش کنید کارهای دیگران را بدون ذکر منبع استفاده کنید، باید خودتان را برای شکست آماده کنید. همین را می‌توان در هنگام استناد به کار خود نیز گفت. سرقت علمی می‌تواند استفاده مجدد از کلماتی که در مقالات تحقیقاتی قبلی نوشته‌اید و آن‌ها را به‌عنوان آثار جدید معرفی می‌کنید باشد.
این عمل بسیار غیرحرفه‌ای تلقی می‌شود و در صورت اثبات، عواقب آن می‌تواند صدمات قابل‌توجهی به شهرت شما وارد کند و اعتباری که در مقالات تحقیقاتی آینده نسبت به شما قائل است کاهش یابد. چه به دلیل سرقت علمی از خود و چه به دلیل سرقت علمی از کار دیگران. عواقب سرقت علمی برای سایر افراد حرفه‌ای چیست؟
اثرات سرقت علمی فقط برای محققی که سرقت علمی را انجام می‌دهد نیست، بلکه خیلی گسترده‌تر است، به این صورت که می‌تواند اعتبار دانشجویان، اساتید و حتی خود دانشگاه نیز زیر سؤال برود و به‌طورکلی ممکن است اطرافیان آن را تحت تأثیر بگذارد بدون آنکه در سرقت نقشی داشته باشند؛ مخصوصاً اگر محقق، در حال کار بر روی یک مقاله دهن پر کن باشد.
با گسترش شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها و به‌صورت کلی‌تر، اینترنت، تنها با زدن یک کلیک می‌توان تمام سوابق یک سیستم بزرگ مثل دانشگاه را به دست آورد که اگر در این سوابق، اثری از سرقت علمی باشد، کل اعتبار سیستم از بین می‌رود. همچنین در اینجا لازم است بگوییم که انجام یک تحقیق خوب بااینکه زمان زیادی طول می‌کشد تا به نقطه‌ای برسد که بتوان آن را به رزومه اضافه کرد؛ که اگر کار خود را سرقت علمی کنید و آن تحقیق یا مطالعه را به رزومه خود اضافه کنید، فوراً نتایج تلاش و تعهد سایر متخصصان و خود را کم می‌کنید.
نکته اصلی این است که خوب باشید. برای جلوگیری از صدمه دیدن دیگران و خراب شدن سابقه‌شان هم که شده، سرقت علمی نکنید.

ادامه دارد...

https://www.goftino.com/c/V8gUw6

گفتگوی بر خط (آنلاین)-همین الان سفارش دهید

سرقت علمی کلمه‌ای است که همیشه در بین محققان و دانشجویان مطرح می‌شود، اما این واژه به چه معناست؟ چرا محققان سرقت علمی می‌کنند؟ و مهم‌تر از آن تعریف سرقت علمی چیست؟ سرقت علمی عمل کپی کردن یا به اشتراک گذاشتن کار شخص دیگری به‌عنوان اثر شماست. این به‌عنوان یک عمل بد و غیراخلاقی طبقه‌بندی می‌شود که می‌تواند شما را به دردسرهای زیادی بیندازد. سرقت علمی، به‌عنوان یک کلمه، از «پلاژیوم» که در لاتین به معنای آدم‌ربایی است، سرچشمه می‌گیرد. سرقت ادبی، در اصل، دزدیدن کار شخص دیگری و استفاده از آن به‌عنوان کار خود است. در ادامه انواع مختلف سرقت ادبی، چرایی وقوع آن و عواقب سرقت علمی را بر روی محققان و متخصصان بیان می‌شود. موارد زیر برای درک بهتر از سرقت علمی که باید به آن توجه کنید بیان‌شده است. مقدمه سرقت علمی جرم است! همان‌طور که در فرهنگ لغت آنلاین Merriam-Webster تعریف‌شده است، سرقت علمی عمل دزدیدن ایده‌ها یا کلمات دیگران و ادعا کردن آن‌ها به‌عنوان کار شما است. سرقت علمی استفاده از تولیدات دیگران (ویدیو، قطعه موسیقی، عکس، متن و غیره) بدون ذکر منبع است. سرقت علمی زمانی اتفاق می‌افتد که شخصی ایده یا محصولی را که از منبع موجود ارائه‌شده است را به‌عنوان محصول جدید ارائه می‌کند. سرقت علمی یک عمل دزدی و کلاه‌برداری است. اعمال سرقت علمی شامل موارد زیر است: • تبدیل کردن کار دیگران به‌عنوان کار خود • کپی کردن کلمات یا ایده‌ها از شخص دیگری بدون ذکر منبع • عدم قرار دادن یک نقل‌قول در علامت نقل‌قول • ارائه اطلاعات نادرست در مورد منبع نقل‌قول • کپی کردن ساختار جمله حتی با تغییر کلمات بدون ذکر منبع آن • کپی کردن کلمات یا ایده‌های زیادی از یک منبع که اکثریت کار شما را تشکیل می‌دهد، چه منبع را ذکر کنید یا نه! برای اطمینان از اینکه مقاله شما عاری از سرقت علمی است، وقت بگذارید و این چهار مرحله را دنبال کنید:
• منابعی را که برای انجام تحقیقات خود استفاده می‌کنید، یادداشت کنید.
• از منابع خود نقل‌قول کنید.
• نویسنده اصلی را در فهرست استناد و مرجع درون‌متنی درج کنید.
• قبل از ارسال کار خود از یک بررسی‌کننده سرقت علمی استفاده کنید.
سرقت علمی چه زمانی و چرا اتفاق می‌افتد؟ شاید تعجب‌آور باشد که بدانید همه افرادی که دستبرد به سرقت علمی می‌زنند قصد انجام این کار را ندارند. دانشجویان و متخصصان همگی می‌توانند بدون اینکه متوجه شوند در دام سرقت علمی بیفتند. یکی از مقصران اصلی، تأثیرات تحقیقات و یادداشت‌برداری نادرست است. آیا مزایای سرقت علمی ارزش انجامش را دارد؟ در ابتدا باید ببینیم آیا سرقت علمی مزیتی دارد یا خیر! ما فرض می‌کنیم یکی از مزایای سرقت ادبی، زیادشدن تعداد مقالات شما باشد، چون درصورتی‌که بخواهید داشته‌های خود را جمع‌آوری کنید فقط یک مقاله بتوانید بنویسید اما با سرقت علمی می‌توانید داشته‌های خود را زیاد کرده و چند مقاله بنویسید.
خب، حالا باید بدانید که سرقت علمی عواقبی دارد، ازجمله پیامدهای دانشگاهی. در طول دوران تحصیلی خود، اگر مشخص شود که گزارش، مقاله یا مطالبی که با نام خودتان ارائه دادید شامل سرقت علمی می‌باشد، معلمان و اساتید آن را در پرونده شخصی شما قرار می‌دهند و معمولاً به کمیته‌های علمی مربوطه اطلاع می‌دهند که می‌توانند عواقب بدی برای شما داشته باشد. به‌علاوه، اگر در دنیای دانشگاهی سرقت علمی را امتحان کنید، نه تنها اساتید، دیگر به شما اعتماد نخواهند کرد و اعتبارتان زیر سؤال نرود، بلکه دوستانتان هم ممکن است دیگر به شما اعتماد نکنند. سرقت علمی تصادفی - بدون قصد کپی هنگام کار بر روی یک مقاله دانشگاهی، دانشجویان گاهی اوقات صدها، یا هزاران صفحه یادداشت می‌نویسند که اگر این یادداشت‌ها سازمان‌دهی نشده باشد، می‌توانند خیلی سریع به مشکل بخورند و خود را در معرض مجازات سرقت علمی قرار دهند.
یادداشت‌برداری یک ایده عالی، کم‌هزینه و آسان است، اما مسئله اینجاست که بعد از مدتی یادتان نمی‌آید این یادداشت‌ها از کجا آمده است و ممکن است از آن‌ها به‌عنوان مطالب خود استفاده کنید که خب اینجا یک سرقت علمی تصادفی به وجود می‌آید. همچنین سوءتفاهم‌های خاصی در مورد سرقت علمی وجود دارد. برخی از دانشجویان این تصور را دارند که فقط در برخورد با نقل‌قول‌های مستقیم نیاز به استناد دارند، اما باید بدانید که این نادرست است. هنگام ذکر نقل‌قول‌ها، برای هرگونه اطلاعاتی که خلاصه یا بازنویسی شده باشد به استناد نیاز دارید. اگر تنها همین یک نکته را به خاطر بسپارید، می‌توانید از انبوهی از مشکلات سرقت علمی جلوگیری کنید.
همچنین قوانین کپی‌رایت نیز وجود دارد. با توجه به این قوانین، می‌توانید از کار یک نفر نقل‌قول کنید، اما فقط درصورتی‌که منبع را ذکر کنید. اگر سخنان کسی را بدون توجه به اینکه مال شما نیست کپی کنید و سپس آن را به‌عنوان کار یا سخن خودتان بفرستید، درواقع ‌یک جرم کیفری مرتکب شده‌اید. به خاطر داشته باشید که چیزی به نام سرقت علمی تصادفی وجود دارد. این به دلیل وجود انبوهی از مقالات، منابع و مطالبی است که در اینترنت وجود دارد. به دلیل وجود آن‌ها، سرقت ناخواسته بسیار آسان اتفاق می‌افتد.
وقتی در حال جمع‌آوری مطالب تحقیقی خود هستید، ممکن است ناخواسته چیزی را دوست داشته باشید و از آن استفاده کنید. که خود ممکن است منبع نادرستی را ذکر کرده باشد و شما با ذکر منبع اشتباه به‌صورت ناخواسته، یک مورد سرقت علمی تصادفی مرتکب شوید. سرقت علمی عمدی - به دلیل اشتباه درحالی‌که ما اذعان می‌کنیم برخی از دانشجویان به‌طور تصادفی در دام سرقت علمی می‌افتند، برخی دیگر از دانشجویان با درک کامل از سرقت ادبی، آن را انجام می‌دهند که در گام اول تصور می‌کنند زرنگی کرده‌اند، اما درنهایت باعث می‌شود در دانشگاه گرفتار شوند؛ شاید بپرسید چرا باید یک نفر با آگاهی این کار را انجام دهد، خب، مانند هر چیز دیگر در امور زندگی، دلایل متعددی برای این امر وجود دارد، یکی مدیریت ضعیف زمان است.
مقاله‌نویسی اصولی به زمان زیادی نیاز دارد. برای برخی، کپی کردن کار شخص دیگری تنها راه تضمین موفقیت است. اگر شما دانشجویی هستید که همیشه نمرات بالایی داشته‌اید، اما بعد از اتفاقی در زندگی شخصی شما، نمراتتان افت کرده و دیگر دانشجوی سطح بالایی نبودید. در این شرایط سرقت علمی می‌تواند به‌عنوان یک‌راه حل سریع دیده شود. اگرچه بسیار زیرکانه به نظر می‌رسد، اما واقعیت چیز دیگری است، بهتر است بدانید که برخی از دانشجویان واقعاً به خاطر سرقت علمی از دانشگاه اخراج شده‌اند.
دانشجویان پرمدعا در میان ما ممکن است واقعاً از سرقت علمی به‌عنوان یک راه‌حل برای پر کردن نواقص مقاله‌ای که در حال حاضر می‌نویسند از سرقت علمی استفاده کنند و هرگز احساس نمی‌کنند که به جرم سرقت علمی به دام بیفتند. آن‌ها احساس شکست‌ناپذیری می‌کنند، تصور می‌کنند که اساتیدشان صدها مقاله برای خواندن دارند و احساس می‌کنند که چند پاراگراف کپی شده یا نقل‌قول‌های ازدست‌رفته را نمی‌بینند. بااین‌حال، خبر بد برای آن‌ها استفاده از جستجوگر سرقت علمی آنلاین است، آن‌ها احتمالاً میزان سرقت را شناسایی خواهند کرد و درنهایت دانشجو با عواقب سرقت علمی روبرو می‌شود.
ادامه دارد ...

https://www.goftino.com/c/V8gUw6

گفتگوی بر خط (آنلاین)-همین الان سفارش دهید