رفرنس نویسی یا رفرنس دهی مقالات علمی یکی از شایع ترین اشکال از وجود منابع و ماخذ در مطالب منتشر شده در ژورنال ها است. بیشتر پژوهش های علمی به چاپ رسیده در ژورنال ها معمولا به مقالات مرتبط رفرنس دهی می کنند و به همین منظور یادگیری نحوه رفرنس دهی به مقاله از اهمیت بالایی برخوردار است. شاید یکی از اولین فاکتورهایی که سردبیر ژورنال و داوران آن را مورد بررسی قرار می دهند صحت رفرنس دهی و استنادات موجود در مقاله است. بنابراین رفرنس نویسی درست می تواند شانس پذیرش و چاپ مقاله را افزایش دهد. رفرنس نویسی مقالات علمی در دو دسته متفاوت انجام می شود، حالت اول رفرنس نویسی مقالات در ژورنال های چاپی و حالت دوم رفرنس دهی مقالات در ژورنال های اینترنتی است.

رفرنس دهی مقالات در ژورنال های چاپی عبارتند از:

1. نام و نام خانوادگی نویسنده 

2. سال چاپ مقاله در ژورنال مورد نظر (به یاد داشته باشید که برخی ژورنال ها زمان مربوط به سابمیت و چاپ مقاله را به صورت تفکیک شده ذکر می کنند. لطفا در زمان وارد کردن اطلاعات رفرنس دهی به تفکیک این موضوع دقت کنید)

3. عنوان مقاله 

4. عنوان ژورنال که مقاله در آن به چاپ رسیده است

5. نسخه ویرایش

6. شماره صفحه 

Brownlie, D. (2007). Toward effective poster presentations: An annotated bibliography. European Journal of Marketing, 41, 1245-1283.

البته توجه داشته باشید که ژورنال های الکترونیکی نیز در فرمت چاپی به انتشار می رسند. اما اگر مقالات خودتان را از یک ژورنال در فرمت آنلاین دانلود می کنید باید با فرمت زیر اقدام به رفرنس دهی نمایید.

1. نام و نام خانوادگی نویسنده 

2. سال چاپ مقاله در ژورنال الکترونیکی (در برخی از ژورنال های الکترونیکی معمولا سال چاپ مقالات ذکر نمیشود برای این منظور می توانید از سایت Google Scholar برای مشاهده سال چاپ استفاده کنید)

3. عنوان مقاله

4. عنوان ژورنال

5. نسخه ویرایش

6. شماره صفحه 

7. آدرس URL و DOI 

Brownlie, D. (2007). Toward effective poster presentations: An annotated bibliography. European Journal of Marketing, 41, 1245-1283. doi:10.1108/0309056071082116

در فرآیند نگارش و ارائه یک تحقیق علمی رفرنس دهی از اهمیت بالایی برخوردار است. رفرنس دهی به تحقیق شما اعتبار و عمق بخشیده و نشان می دهد تا چه اندازه محتوای مقاله علمی قابل اتکا و قابل استفاده است. هر محتوایی که در مقاله خودتان مطرح می کنید به نوعی یک ادعا است تا زمانی که برای آن سند و مدارک لازم را ارائه نمایید. هرگونه ایده، مطلب، نظر یا محتوایی که از مقالات، کتاب ها، وب سایت ها و متون نویسندگان دیگر به امانت در پژوهش خودتان بهره می برید نیاز به رفرنس دهی دارد. علاوه بر این رفرنس دهی در یک تحقیق از اهمیت های دیگری نیز برخوردار است. از جمله آن می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. جلوگیری از پلاجریسم و سرقت ادبی: یکی از اهمیت های رفرنس دهی جلوگیری از سرقت ادبی و بهبود کیفیت مقاله شما است. در حال حاضر با پیشرفت تکنولوژی در دنیای مقاله نویسی، نرم افزارهای بسیاری زیادی برای تطبیق متن شما با محتوای سایر مقالات وجود دارد. هرگونه شباهت بین محتوای مقاله شما و نویسنده دیگر به عنوان سرقت ادبی محسوب شده و می تواند عامل ریجکت پژوهش شما باشد. برای مثال نرم افزار iThenticate یکی از ابزارهای کاربردی برای تشخیص سرقت ادبی است. زمانی که شما مقاله خودتان را در داخل نرم افزار بارگزاری میکنید، الگوریتم های آن شروع به بررسی متن و مطابقت آن با پایگاه داده های موجود در سیستم خودش می کند و هر گونه تشابه به عنوان پلاجریسم و سرقت ادبی تلقی می شود. برای جلوگیری از سرقت ادبی می بایست تمام متونی را که از مقالات دیگر مورد استفاده قرار می دهید با رفرنس آن ذکر کنید. 

2. میزان تسلط به موضوع تحقیق: یکی دیگر از اهمیت های رفرنس دهی در تحقیق استفاده از مقالات و منابع مرتبط است. رفرنس دهی صحیح میزان قدرت شما در درک مطلب و میزان تسلط شما به موضوع تحقیق را نشان می دهد. هرچه تعداد منابع و ماخذ استفاده شده در تحقیق بیشتر باشد موجب بالا رفتن کیفیت پژوهش شما شده و آن را مستند تر نشان می دهد. از طرف دیگر استفاده از منابع مرتبط نشان می دهد که تا چه اندازه به حوزه پژوهش تان مسلط هستید و مقالات مرتبط را مطالعه کرده اید. 

3. تایید ایده ها و نظرات شما در مقاله: برای هر ایده، مطلب و نظری که در مقاله مطرح می کنید یک مطلب مرتبط و پشتیبان ارائه کنید. فرض کنید شما در مقاله تان ذکر می کنید که رضایت شغلی بالا باعث تعهد سازمانی در میان کارکنان خواهد شد. آیا نویسنده دیگری نیز بر این موضوع تاکید کرده است؟ آیا شخص دیگری وجود دارد که در مقاله خودش به این نتیجه رسیده باشد؟. توجه داشته باشید که هرچه تعداد متون پشتیبان برای ایده های شما بیشتر باشد نشان دهنده اعتبار ایده ها ونظرات شما است. 

4. مشخص کردن منابع مورد استفاده: مخاطب با مطالعه مقاله شما می تواند دریابد از چه منابع و ماخذی در کار خودتان استفاده کرده اید.

آزمون تافل (TOEFL) توسط موسسه ETS که یک نهاد خصوصی است طراحی شده و سوالات آن از طریق مراکز برگزار کننده و مورد تایید در اختیار داوطلبان قرار می گیرد. علاوه بر طراحی سوالات آزمون، انتشار کتاب های آموزشی، فایل های آموزش زبان و غیره، این موسسه گزارش نمرات زبان شما (Score Report) را به صورت کاملا مستقلانه با دریافت هزینه در اختیار دانشگاه ها و مراکز آموزشی قرار می دهد.

همانطور که پیشتر بیان کردیم هر دو آزمون آیلتس (IELTS) و تافل (TOEFL) مورد تایید دانشگاه های بین المللی سراسر جهان برای اعطای پذیرش هستند، اما آزمون آیلتس معمولا با لهجه بریتانیایی و آزمون تافل با لهجه امریکن اقدام به ارزیابی داوطلبان می کنند. علاوه بر تفاوت زبانی و ظاهری در این دو آزمون یکی از مهمترین نقاط تمایز مربوط به انواع آنها است.

آزمون آیلتس در دو نوع آکادمیک (Academic) و عمومی (General) برگزار شده و آزمون آکادمیک یا دانشگاهی آن برای مهاجرت تحصیلی و دریافت پذیرش در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری ضروری است. اما آزمون تافل تنها در یک فرمت مشخص و به صورت اینترنتی (iBT) و کاغذی (PBT) برگزار می شود که نوع برگزاری آن در ایران از نوع iBT است.

آزمون iBT به گونه ای طراحی شده است که شما می بایست در مراکز مشخص شده سازمان ETS در هر کشوری اقدام به ثبت نام کرده و با استفاده از پرداخت آنلاین دلاری و یا وارد کردن کد ووچر (Voucher) اقدام به رزرو صندلی کنید. در زمان آزمون تمامی پاسخ های دریافتی از شما در بخش های ریدینگ، لیسنینگ، اسپیکینگ و رایتینگ مستقیما از طریق اینترنت به سازمان ETS منتقل شده و مصححان سازمان اقدام به بررسی و نمره دهی می کنند.

در حال حاضر آزمون تافل مورد قبول بسیاری از دانشگاه ها در سراسر جهان است و تعداد بسیار اندکی از موسسات عالی هستند که فقط یکی از آزمون های آیلتس و یا تافل را قبول می کنند. برای مثال برخی از موسسات آموزش عالی در انگلستان تنها بر روی نمره آیلتس تاکید دارند و ارائه آن را برای دریافت پذیرش ضروری می دانند و در مقابل برخی از موسسات آمریکایی تنها نمره تافل (TOEFL) را می پذیرند.

در سالهای اخیر اداره مهاجرت بریتانیا نیز برای دریافت ویزای اقامتی تنها ارائه نمره آیلتس را شرط اصلی دانسته و نمره تافل را بدون اعتبار می شمارد. شما می توانید در زمان ثبت درخواست گزارش نمره (Score Report) در سایت ETS، لیست تمامی دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی که آزمون تافل را می پذیرند مشاهده نمایید. اما توصیه می شود قبل از اقدام به اپلای و ارسال مدارک به دانشگاه مورد نظرتان سعی کنید لیستی از پیش نیازهای آن را دریافت کرده و حداقل نمرات مورد قبول دانشگاه را در آزمون کسب نمایید.

برای مثال اگر می خواهید برای University of Waterloo در کشور کانادا اپلای کنید باید بدانید که این دانشگاه نمره تافل کمتر از 100 را برای مقطع دکتری و کمتر از 90 را برای مقطع کارشناسی ارشد نمی پذیرد. شما می توانید اطلاعات مربوط به این پیش نیازها را از طریق ارسال ایمیل به مسئول تحصیلات تکمیلی و یا سرچ در وبسایت رسمی دانشگاه بیابید.

شاید برای شما این سوال به وجود آمده باشد که اگر آزمون تافل (TOEFL) فقط برای مهاجرت به خارج از کشور کاربرد دارد یا خیر. قطعا کسب یک نمره خوب در آزمون تافل می تواند رزومه شما را قوی تر کرده و فرصت های شغلی و تحصیلی بسیار خوبی در داخل کشور برای شما فراهم کند. در حال حاضر بسیاری از کارفرمایان به دنبال افرادی هستند که توانایی بالایی در برقراری ارتباط به زبان انگلیسی داشته باشند و در این راستا حقوق و مزایای بالاتری نسبت به سایرین برای این افراد در نظر می گیرند.

و یا برای ادامه تحصیل در مقطع دکتری در بسیاری از دانشگاه های سراسر کشور نیاز است که شما مدرک تافل با نمره بین 60 تا 100 ارائه نمایید. بنابراین داشتن نمره تافل قابل قبول نه تنها یک مزیت بلکه یک ضرورت برای ارتقای شغلی و تحصیلی هر فرد در داخل کشور محسوب می شود. به یاد داشته باشید که یک تفاوت عمده بین "داشتن نمره تافل" و "نمره قابل قبول تافل" وجود دارد. "داشتن نمره تافل" بدین معنا است که شما در آزمون تافل (TOEFL) شرکت کرده اید و یک نمره بین 0-120 کسب کرده اید و ممکن است نمره شما 40 یا 110 باشد.

اما "نمره قابل قبول تافل" بدین معناست که نه تنها شما در آزمون تافل شرکت کرده اید بلکه موفق شده اید توانایی بالایی در انتقال مفاهیم به زبان انگلیسی از خودتان نشان دهید. فرض کنید شما در آزمون تافل نمره 81 را کسب کرده اید و قصد دارید برای یک دانشگاه در آمریکا اپلای کنید که نمره تافل کمتر از 90 را نمی پذیرد. بنابراین تنها گزینه پیش روی شما دوباره شرکت کردن در آزمون تافل و کسب نمره 90 یا بالاتر است. حال متوجه شدید که تنها "داشتن نمره تافل" اهمیت ندارد بلکه "نمره تافل باید قابل قبول باشد".

در آزمون تافل طیف وسیعی از موضوعات دانشگاهی و علمی در قالب مهارت های خواندن (Reading)، مهارت شنیداری (Listening)، مهارت گفتاری (Speaking) و مهارت نوشتاری (Writing) مورد ارزیابی قرار می گیرند. با توجه به اینکه نمره این آزمون برای بسیاری از موسسات و دانشگاه ها کاربرد دارد، ضروری است که سرفصل های علمی و دانشگاهی بیشتری در آن گنجانده شود.

برای مثال موضوعاتی مانند تاریخچه اختراع چرخ، نحوه تشکیل بستر رودخانه ها، نظریات مربوط به شکل گیری حیات و یا انقراض دایناسورها، هنر و فرهنگ، زندگی نامه دانشمندان و افراد سرشناس، محیط زیست، تاریخچه به وجود آمدن برخی از انواع ابزار کشاورزی، موضوعات باستان شناسی و غیره مورد سوال قرار می گیرند. طراحان سوال در موسسه ETS، تمامی متن های مربوط به مهارت های خواندن (Reading) را به گونه ای طراحی کرده اند که عملکرد شما در محیط دانشگاهی سنجیده می شود.

متنهای این بخش برگرفته از کتب، مقالات و متون علمی بوده و درک شما از این متون نشان می دهد. این متون بسیار شبیه به مطالبی هستند که به احتمال زیاد شما در دانشگاه و سر کلاس درس با آنها مواجه خواهید شد. در قسمت مربوط به مهارت شنیداری (Listening)، سوالات مربوط به سخنرانی استاد سرکلاس درس و یا گفتگوی بین دو دانشجو و یا استاد در محیط دانشگاه است.

چرا که شما در آینده قصد دارید وارد محیط دانشگاه شوید و می بایست با گفتگوی مشابه آن آشنا شوید. در قسمت مربوط به مهارت گفتاری (Speaking) و مهارت نوشتاری (Writing) نیز چند سوال مرتبط به مباحث علمی و بعضا عمومی به شما داده می شود تا به وسیله آن بتوانید توانایی ارتباطی و تسلط خودتان به زبان انگلیسی را نشان دهید.

همواره به دانشجویان و داوطلبان شرکت در آزمون تافل (TOEFL) توصیه می شود که برای بهبود مهارت های چهارگانه زبان انگلیسی متون علمی را از سایت های معتبر علمی مطالعه کنند تا با واژگان پرکاربرد در محیط دانشگاهی بیشتر آشنا شوند.

جهت تقویت مهارت شنیداری (Listening) و مهارت گفتاری (Speaking) نیز میتوانید فیلم ها و سخنرانی های علمی را دانلود کرده و در اوقات آزاد به آنها گوش دهید. این کار باعث می شود تا علاوه بر آشنایی با تلفظ صحیح لغات با جملات و اصطلاحات رایج زبان انگلیسی بیشتر آشنا شوید.

در این مقاله قصد داریم 4 بخش مختلف آزمون تافل را در قالب ساختار امتحان به شما معرفی کنیم و این بخش های در آزمون تافل عبارتند از:

مهارت های خواندن (Reading): اولین بخش آزمون تافل به ارزیابی و سنجش مهارت خواندن زبان انگلیسی در داوطلب می پردازد این بخش در آزمون iBT معمولا بین 60 تا 100 دقیقه است که بین 3-5 متن (Passage) به تعداد 700 کلمه به شما داده می شود تا به آنها پاسخ دهید. هر متن 700 کلمه ای بین 10-14 سوال 4 گزینه ای دارد که سوالات آن انواع مختلفی دارد و معمولا از نوع درک مطلب هستند.

بدین معنا که شما برای پاسخگویی به سوالات می بایست متون را به خوبی درک کرده و به حافظه بسپارید. به یاد داشته باشید که اجازه بردن هیچ وسیله ای را به سر جلسه ندارید و تمام چیزهایی که نیاز دارید از قبیل مداد و کاغذ چک نویس از طرف مسئولان برگزاری امتحان به شما داده می شود.

مهارت شنیداری (Listening): دومین بخش  آزمون iBT تافل (TOEFL) که بلافاصله بعد از مهارت خواندن مطرح می شود، سوالات مربوط به مهارت شنیداری است. زمان پاسخگویی به سوالات این بخش 60-90 دقیقه است که در آن 2-3 مکالمه آکادمیک (Conversation) و 4-6 سخنرانی کلاسی (Lecture) وجود دارد که برای هر کدام از آنها بین 5-6 سوال چهار گزینه ای مطرح می شود. سوالات این بخش بر خلاف بخش مربوط به مهارت های خواندن (Reading) اصلا مفهومی و درک مطلب نبوده و دقیقا بر روی اطلاعات ارائه شده در فایل صوتی تمرکز دارد.

لازم به ذکر است شما پس از انتخاب گزینه و پاسخ به سوالات دیگر نمی توانید آن را اصلاح و یا ویرایش کنید اما این امکان برای بخش Reading وجود دارد. پس از اتمام این بخش شما مجبور هستید که به مدت 10 دقیقه محل امتحان را ترک کرده و برای استراحت از آن محل خارج شوید و خود را برای پاسخگویی به مهارت گفتاری (Speaking) و مهارت نوشتاری (Writing) آماده کنید. 

مهارت گفتاری (Speaking): پس از پایان زمان استراحت و بازگشت به محل برگزاری آزمون، زمان پاسخگویی به سوالات بخش مهارت گفتاری (Speaking) است. این بخش معمولا 6 دقیقه زمان می برد که در آن شما می بایست به 2 سوال مستقل (Independent) و 4 سوال ترکیبی (Integrated) پاسخ دهید. سوالات مستقل اینگونه هستند که از شما می خواهند نظر و تجربه شخصی خودتان در مورد یک موضوع را بیان کنید.

برای مثال محبوب ترین کتابی که تا حالا خوانده اید چیست؟ یا بهترین فیلمی که تا به حال دیده اید کدام است؟ و یا نظر شما در مورد تبلیغات تلویزیونی چیست؟ و یا بزرگترین مشکل زیست محیطی حال حاضر جهان چیست؟ در تمامی این موارد شما می بایست از دلایل و داده های ذهنی خودتان برای پاسخ به سوالات استفاده کنید و هیچ جواب خاص و مشخصی برای سوالات وجود ندارد.

اما سوالات ترکیبی به گونه ای طراحی شده اند که شما می بایست بر اساس اطلاعات ارائه شده در صورت سوالات جواب های متناسب با آن ارائه کنید. برای مثال یک کنفرانس کلاسی در مورد علم جانورشناسی برای شما پخش می شود و از شما خواسته می شود که این کنفرانس 3 دقیقه ای را در 60 ثانیه خلاصه کرده و شفاها بیان کنید. و یا دو دانشجو در مورد یک موضوع دانشگاهی در حال مکالمه هستند و از شما خواسته می شود در 60 ثانیه خلاصه ای از ضحبت های این دو نفر را بیان نمایید.

لازم به ذکر است پس از شنیدن سوالات می توانید 15-30 ثانیه در مورد جوابهای آن فکر کنید و یادداشت های لازم را بنویسید و بعد از آن به مدت 45-60 ثانیه فرصت صحبت کردن دارید که صدای شما در این زمان توسط هدست های متصل به کامپیوتر ضبط می شود.

کل مدت زمان پاسخگویی به سوالات مربوط به مهارت گفتاری (Speaking) معادل 20 دقیقه است. یکی از مهمترین تفاوت های آزمون آیلتس با تافل در این بخش است که شما در آزمون آیلتس می بایست به صورت مستقیم با یک شخص انگلیسی زبان صحبت کنید و مهارت گفتاری خودتان را به او نشان دهید و او مستقیما شما را ارزیابی کرده و به عملکرد شما نمره خواهد داد که این فرآیند اصلا شبیه به آزمون iBT تافل (TOEFL) که کاملا اینترنتی برگزار می شود نیست. 

مهارت نوشتاری (Writing): آخرین و شاید مهمترین مهارت در دریافت پذیرش تحصیلی مهارت نوشتاری شما است. این بخش 50 دقیقه زمان میبرد که در آن یک انشا مستقل (Independent) و یک انشا ترکیبی (Integrated) به شما داده می شود. در موضوع انشا مستقل همانند مهارت گفتاری از شما خواسته می شود نظر و یا تجربه خودتان در مورد یک موضوع خاص را بیان کنید.

برای مثال آیا انرژی خورشیدی می تواند مشکل گرمایش زمین را حل کند؟ تحلیل خودتان را بنویسید! و یا اینکه تبلیغات تلویزیونی چه تاثیراتی بر روی کودکان دارد؟. این سوالات پاسخ مشخصی ندارند و تماما به قدرت تحلیل و استدلال شما وابسته هستند.

اما انشا ترکیبی به گونه ای است که یک کنفرانس کلاسی معمولا 5-6 دقیقه ای برای شما پخش می شود و از شما خواسته می شود کلیه اطلاعات بیان شده در کنفرانس را خلاصه کرده و تمام سر فصل های گفته شده توسط استاد را به دقت پوشش دهید. برای پاسخگویی به موضوع انشاء اول معمولا 20 دقیقه و موضوع انشا دوم معمولا 30 دقیقه زمان اختصاص داده می شود و بعد از تایید نهایی توسط شما دیگر امکان اصلاح وجود ندارد.

نمره آزمون تافل (TOEFL) یک عدد بین 0-120 است که هر یک از این چهار بخش نمره ای بین 0-30 دریافت می کنند. در کارنامه ای که شما از موسسه ETS دریافت می کنید نمره هر بخش به تفکیک ذکر می شود و شما می توانید عملکردتان را به صوت جداگانه مشاهده کنید. اما به یاد داشته باشید که سوالات و چگونگی نمره دهی و جواب های صحیح یا غلط به شما ارائه نمی شود.

اگر اعتراضی به نمره خودتان دارید می توانید با پرداخت هزینه مجددا درخواست بررسی بیشتر پاسخ هایتان را داشته باشید. در مواردی مشاهده شده که حتی پس از اعتراض به نمره، نهایتا داوطلب نمره پایین تری نسبت به دفعه اول دریافت کرده است.

پس قبل از ثبت درخواست و پرداخت هزینه از جواب هایی که داده اید اطمینان کامل حاصل کنید. باید بدانید که هیچ نمره قبولی یا رد برای تافل وجود ندارد و این موضوع کاملا بستگی به دانشگاه محل تحصیل و یا محل کار شما دارد. ممکن است یک دانشگاه به هیچ وجه نمره کمتر از 100 را قبول نکند و دانشگاه دیگر نمره 70 یا 80 را برای ورود به مقطع ارشد و یا دکتری کافی بداند.

برخی از دانشگاه ها علاوه بر نمره کلی تافل، از شما می خواهند در یک بخش خاص نمره معینی داشته باشید. برای مثال دانشگاه Auckland University در کشور نیوزلند برای ورود به دوره دکتری بازاریابی از شما می خواهد که حداقل نمره تافل 90 داشته باشید. اما در عین حال این شرط را می گذارد که نمره مربوط به مهارت نوشتاری (Writing) شما نباید کمتر 21 باشد. در این حالت شما علاوه بر نمره کلی زبان می بایست در یک بخش خاص نیز حداقل های مورد نظر دانشگاه را نیز داشته باشید.

همانطور که بیان کردیم آزمون تافل نه تنها سطح زبان انگلیسی بلکه مهارت برقراری ارتباط در محیط علمی و آکادمیک شما را مورد سنجش و ارزیابی قرار می دهد. آمارهای بدست آمده از ایرانیان نشان می دهد که نمره میانگین آنها در این آزمون 85 است و برخی  دیگر از کشورها مانند هند 90، سنگاپور 100 و هلند 102 است.

اما با تلاش و تمرین می توان نمرات بالای 100 را نیز بدست آوریم که داوطلبان ایرانی در سالهای اخیر این توانایی را بارها و بارها نشان داده اند. مراکز برگزار کننده آزمون تافل در شهرهای تهران، اصفهان، ارومیه، قزوین، تبریز، زنجان و یزد وجود دارند و شما می توانید بعد از پرداخت هزینه یکی از این مراکز را انتخاب کرده و آزمون بدهید. لازم به ذکر است هزینه ثبت نام این آزمون در کشور 245 دلار است که شما می توانید از طریق ویزا کارت، مستر کارت، شماره ووچر و یا شرکت های کارگزار این هزینه را پرداخت نمایید. 

امتحان آیلتس (IELTS) مورد پذیرش موسسات آموزشی در استرالیا، بریتانیا، کانادا، اتحادیه اروپا، نیوزلند و بیش از 3000 موسسه آموزشی در ایالات متحده آمریکا است. آزمون آیلتس (IELTS) یکی از امتحانات معتبر و استانداردی است که اداره مهاجرت بسیاری از کشورها به عنوان یک مدرک معتبر برای اعطای حق شهروندی به افراد استفاده می کنند برای مثال داشتن مدرک آیلتس (IELTS) برای دریافت ویزا و شهروندی کشور انگلستان ضروری است و همچنین کشورهای استرالیا، نیوزلند و کانادا نیز این مدرک را به عنوان یکی از پیش نیاز های اصلی صدور ویزا و اعطای حق شهروندی قلمداد می کنند.

بر اساس آمار ارائه شده توسط موسسه برگزار کننده آزمون آیلتس (IELTS) در سال 2017 بیش از 3 میلیون نفر در بیش از 140 کشور جهان در این امتحان ثبت نام کرده بودند که به ترتیب این آمار برای سال های 2012، 2011 و 2009 معادل 2 میلیون، 1.7 میلیون و 1.4 میلیون نفر است. همین موضوع آزمون آیلتس (IELTS) را تبدیل به محبوبترین آزمون در میان متقاضیان مهاجرت و پذیرش تحصیلی کرده است.

واژه آیلتس (IELTS) مخفف کلمه International English Language Testing System به معنای سامانه جهانی ارزیابی زبان انگلیسی است که نمره آن بین 0-9 دسته بندی می شود و در ادامه سعی می کنیم توضیحات جامع و کاملی در مورد آن ارائه کنیم.

امتحان آیلتس (IELTS) نیز همانند آزمون تافل از 4 بخش اصلی تشکیل شده است. بخش اول مربوط به سنجش مهارت شنیدن یا لیسنینگ (Listening) است، بخش دوم مربوط به ارزیابی مهارت خواندن یا ریدینگ (Reading) می باشد، بخش چهارم مهارت نگارش یا رایتینگ (writing) شما را اندازه گیری می کند و در نهایت آخرین بخش مربوط به سنجش مهارت سخن گفتن یا اسپیکینگ (Speaking) می باشد.

مهارت شنیدن یا لیسنینگ (Listening): این بخش از آزمون آیلتس (IELTS) متشکل از 4 بخش است که هر بخش آن 10 سوال را در بر می گیرد. برای پاسخگویی به سوالات 40 دقیقه زمان دارید که 30 دقیقه برای انتخاب جواب های صحیح و 10 دقیقه برای انتقال آنها به برگه. بخش اول و دوم مهارت لیسنینگ در آزمون آیلتس (IELTS) به مسائل و موقعیت های روزمره اختصاص دارد.

در بخش اول معمولا دو نفر در حال مکالمه هستند برای مثال دو دانشجو در حال صحبت کردن در مورد یک اتفاق هستند و یا می خواهند یک سفر برای آخر هفته برنامه ریزی کنند. اما بخش دوم یک سخنرانی تک نفره است، برای مثال یک شخص در حال صحبت در مورد فضای سبز یک پارک است و یا در حال شرح دادن امکانات یک شهر می باشد.

اما بخش سوم و چهارم این آزمون به مسائل آموزشی و آکادمیک ارتباط پیدا می کند. بخش سوم مهارت شنیداری در آزمون آیلتس (IELTS) به مکالمه دو شخص در مورد یک موضوع دانشگاهی ارتباط پیدا میکند، برای مثال دو دانشجو در حال مکالمه در مورد واحدهای درسی دانشگاه و یا برنامه های آموزشی ترم هستند. اما آخرین بخش از این مهارت به سخنرانی یک استاد در مورد یک موضوع علمی در دانشگاه مرتبط است که معمولا مفاهیم ساده و بسیار آشنا علمی را ارائه می دهد. هر بخش از این آزمون با یک مقدمه کوتاه آغاز می شود که به شما در مورد موقعیت و اشخاص مکالمه کننده اطلاعاتی را می دهد.

به طور کلی سوالاتی که مطرح می شوند بر اساس اطلاعاتی است که در مکالمه بیان شده است و ترتیب سوالات نیز دقیقا مشابه ترتیب اطلاعات بیان شده است. شما در فرآیند آزمون به دفعات میتوانید سوالات را مرور کنید اما تنها یکبار اجازه دارید که به فایل های صوتی گوش دهید. بنابراین توصیه می شود تمام تمرکز خودتان را بر رو شنیدن فایل صوتی قرار داده و در مرحله اول به سوالات توجهی نکنید.

مهارت خواندن یا ریدینگ (Reading): دومین بخش در امتحان آیلتس (IELTS) که به بررسی و ارزیابی مهارت شما در درک مطلب و متون زبان انگلیسی اختصاص یافته است، سه بخش دارد.

هر یک از این سه بخش شامل یک متن و چندین سوال مرتبط به آن است که ممکن است چهار گزینه ای نباشد. این سه متن در مجموع چیزی در حدود 2000-2700 کلمه دارند و 40 سوال را شامل می شوند که شما می بایست در 60 دقیقه به تمامی آنها پاسخ دهید. توجه داشته باشید که سوالات این بخش انواع مختلفی را شامل می شود از قبیل چهار گزینه ای، پنج گزینه ای، تشریحی، جای خالی، نام گذاری، خلاصه سازی و حتی انتخاب های چند گزینه ای و درک مطلب.

بنابراین برای پاسخگویی به سوالات عاملی به نام شانس دخیل نیست و برای پاسخگویی درست به سوالات می بایست حتما مفهوم متون را به درستی درک کرده باشید. شاید یکی از مزیت های آزمون آیلتس (IELTS) نسبت به تافل (TOEFL) در بخش ریدینگ همین موضوع باشد. چرا که سوالات ریدینگ تافل چهار گزینه ای هستند و شما به صورت شانسی می توانید یک گزینه را انتخاب کنید و حتی این امکان وجود دارد که جواب درست را انتخاب کرده باشید.

ولی در امتحان آیلتس (IELTS) شما باید سوالات تشریحی و جای خالی را جواب دهید و همین موضوع نیاز به درک مطلب متون زبان انگلیسی دارد. توجه داشته باشید که شما می بایست پاسخ سوالات را با دست خط خودتان بر روی برگه امتحانات نگارش کنید و به همین علت غلط های املایی و گرامری نیز امتیاز منفی برای شما به همراه دارد.

هر سه متن موجود در بخش ریدینگ از موضوعات علمی و آکادمیک انتخاب می شوند و معمولا بخشی از یک مقاله، یک مجله، روزنامه و یا کتاب هستند. متن اول از آزمون ریدینگ به موضوعات روزمره اختصاص پیدا می کند و مفاهیمی را شامل می شود که یک دانشجو یا داوطلب به طور روزمره با آنها سروکار خواهد داشت. دومین متن از آزمون ریدینگ در ارتباط با یک شغل یا دوره کارآموزی است.

برای مثال اطلاعاتی در مورد شغل کتابداری و یک شخص کتابدار ارائه می شود و شما می بایست با مطالعه متن اطلاعاتی دقیق و مناسبی را از آن بدست آورید. و در نهایت سومین و آخرین متن در مورد یک موضوع عمومی است که ارتباطی با موضوعات قبلی ندارد. این متن معمولا به صورت تصادفی از یک مقاله، روزنامه، مجله و یا کتاب انتخاب میشود و سوالاتی در مورد آن پرسیده خواهد شد.

مهارت نگارش یا رایتینگ (Writing): سومین بخش از آزمون آیلتس (IELTS) به نگارش و انشا مربوط است که در آن 2 موضوع در قالب تسک (Task) به شما داده می شود. این تسک ها در امتحان آیلتس (IELTS) آکادمیک با جنرال متفاوت است. برای مثال اولین تسک (Task1) در آزمون آیلتس (IELTS) آکادمیک از داوطلب درخواست می شود که یک شکل، نمودار، نقشه و یا تصویر را تشریح کرده و آن را بر اساس درک و دانش خودش تبیین نماید.

برای اینکه بتوانید نمره کاملی در این بخش کسب کنید باید به جزئیات توجه داشته باشید و متن شما بیش از 150 کلمه باشد. اما تسک اول در امتحان آیلتس (IELTS) جنرال از دانشجو خواسته می شود که برای یک مشکل خاص یک راه حل کلی ارائه نماید. اما تسک دوم (Task2) در آزمون آیلتس (IELTS) آکادمیک به بحث و بررسی یه موضوع یا مشکل در جامعه اختصاص داشته و از فرد خواسته می شود آن را ارزیابی کرده و برای آن راه حل ارائه دهد.

اما تسک دوم (Task2) در آزمون آیلتس جنرال به نگارش انشاء در مورد یک اتفاق یا معضل عمومی اختصاص دارد. برای مثال نظرتان را در مورد استعمال دخانیات در محل های عمومی بنویسید. مدت زمان لازم برای پاسخ به دو تسک در آزمون آیلتس 60 دقیقه است که توصیه می شود مدیریت زمان را در آنها به دقت رعایت کنید.

مهارت مکالمه یا اسپیکینگ (Speaking): آخرین بخش در امتحان آیلتس (IELTS) به مهارت اسپیکینگ اختصاص دارد که شامل 3 بخش اصلی است. بخش اول که 4-5 دقیقه زمان نیاز دارد به مقدمه و مصاحبه اختصاص داده می شود. در این بخش سوالات عمومی و شخصی در مورد زندگی، علائق، وضعیت شغلی و خانوادگی از شخص داوطلب پرسیده می شود و متقاضی باید بتواند با مکث کم و با تلفظ درست لغات خودش را معرفی کند.

در بخش دوم شخص آزمون گیرنده به شما یک موضوع می دهد و از شما درخواست می کند که 2 دقیقه در مورد آن صحبت کنید و زمان مورد نیاز برای بخش دوم 3-4 دقیقه است. و اما در آخرین بخش که زمان مورد نیاز آن 4-5 دقیقه است، یک مباحثه بین شما و امتحان گیرنده خواهد بود و سوالاتی در مورد بخش دوم از شما پرسیده می شود و شما موظف ستید به آنها پاسخ دهید.

و در نهایت نمره شما بین 0 تا 9 دسته بندی می شود.
نمره‌ دهی آزمون آیلتس (IELTS) به گونه ای است که قبولی یا رد شدن در آن وجود ندارد و شما می بایست نمره قبولی یا رد خود را بر اساس دانشگاه یا کشور مقصد تعیین کنید. برای مثال ممکن است یک موسسه آموزشی در انگلستان نمره پایین تر از 7 را برای ورود به مقاطع تحصیلی مختلف و اپلای مناسب نبیند در حالی که یک دانشگاه در نیوزلند نمره مناسب برای اپلای را 5.5 یا 6 بداند. بنابراین قبل از هر چیز بررسی پیش نیازها و نمره مورد نظر دانشگاه جزء ضروریات است.

اما شاید بیان این نکته خالی از لف نباشد که بدانید تفاوت دو نوع آزمون آیلتس (IELTS) آکادمیک و جنرال چیست و بهتر است در کدامیک شرکت کنیم. امتحان آیلتس آکادمیک (IELTS َAcademic) برای دانشجویانی مناسب است که قصد مهاجرت تحصیلی به کشورهای انگلیسی زبان و حتی غیر انگلیسی زبان را دارند. بنابراین اگر قصد ادامه تحصیل، اپلای یا کسب بورسیه را دارید سعی کنید در آزمون آیلتس آکادمیک شرکت کنید.

اما آزمون آیلتس جنرال (IELTS General) لزوما برای مهاجرت و پذیرش تحصیلی نیست و بیشتر نوعی مدرک رسمی و معتبر زبان محسوب می شود که می تواند میزان مهارت داوطلب در زبان انگلیسی را نشان دهد. همچنین شما می توانید بعد از اعلام نتایج در صورت وجود هر گونه ابهام در مورد نمره به آنها اعتراض بزنید. برای این کار لازم است به محل برگزاری آزمون مراجعه کرده و یک فرم درخواست بازبینی نمره را پر کنید.

پس از آن مبلغی در حدود 170 دلار استرالیا برای ثبت درخواست پرداخت میکنید و اگر مشخص شود که درخواست شما بجا و صحیح بوده درنهایت این مبلغ به شما بازگشت داده خواهد شد و اگر درخواست شما صحیح نباشد مبلغ عودت داده نمی شود. امتحان آیلتس نیز نیز همانند آزمون تافل در قالب یک شبکه امن ارتباطی بین دانشگاهی قابل ارسال و رهگیری است.

تمامی دانشگاه هایی که در ارتباط مستقیم با موسسه آیلتس هستند می توانند به صورت آنلاین و حتی هاردکپی به نمره آیلتس شما دسترسی داشته باشند. لازم به ذکر است می توانید از طریق وبسایت زیر تا مدت زمان معینی به کارنامه و نمراتتان به صورت آنلاین دسترسی داشته باشید. در حال حاضر هزینه ثبت نام در امتحان آیلتس چیزی در حدود 4 میلیون 600 هزار تومان است.

https://www.ieltsessentials.com/global/results